O dzieciach i książkach. Na luzie i z dystansem. Bo nie ma ani matek, ani pisarek idealnych.
Byliśmy ostatnio na plaży, tak aby uczcić ostatni dzień urlopu przed powrotem do pracy. Staraliśmy trzymać się z dala od ludzi, ale dzieci, jak to dzieci, chlapały się tuż przy brzegu płytkiego jeziorka. Ja siedziałam na kocyku dwa metry obok i nie spuszczałam z nich oka. Wydawało mi się, że wszyscy świetnie spędzają ze sobą … Czytaj dalej Trza walczyć o swoje…?
Na Facebooku pojawił się ostatnio obrazek, nagminnie udostępniany, który doprowadza mnie do szału, kiedy tylko na niego spojrzę. W sumie powinnam być wdzięczna, bo podnosi mi ciśnienie lepiej niż kawa, niemniej jednak chyba się uduszę, jeśli nie dopiszę kilka słów ze swojej perspektywy. Obrazek wygląda tak: Siedzi wielki, potężny facet i mówi do malutkiej dziewczynki, … Czytaj dalej Różowa łopatka
Czas... Coś, czego ciągle, ale to ciągle mi brakuje. Jak mawia mój mąż: śpisz w nocy, to ci się zbiera. Coś w tym jest. W sumie i mój debiut dla dzieci "O królewiczu, który się odważył", i moją powieść fantasy kończyłam tak późno, że prawie wcześnie. Bajkę na konkurs Piórko wysyłałam o dwudziestej trzeciej, na … Czytaj dalej Czas to pieniądz
Wybory, wybory i po wyborach. Minęły jak sen złoty, pozostały tylko gdzieniegdzie banery wyborcze powiewające na plotach. I spora ilość jadu, jaka wylała się we wszystkich możliwych mediach społecznościowych… Kiedyś usłyszałam od mojej mamy, że słów raz wypowiedzianych nie da się cofnąć. Internet nie zapomina. Czy naprawdę warto było tak się zacietrzewiać? Gdybym za każdy … Czytaj dalej Obalmy mury!
Opowiem Wam dziś historię o nietolerancji. To działo się kilka lat temu. Pewnego ranka, niewyspana jak zawsze i niezbyt szczęśliwa, jechałam autobusem do pracy. Nie było dzikiego tłoku, ale wszystkie miejsca oprócz jednego były zajęte. Przycupnęłam sobie na nim i pogrążyłam się w porannym letargu, kontemplując widoki za oknem, oparcie fotela przede mną i brudnoszarą … Czytaj dalej Krótka historia o nietolerancji
Muszę przyznać, że #Shareweek2020 - akcja polegająca na polecaniu ulubionych blogów - mnie w tym roku zaskoczyła. Ale mnie ostatnio zaskakuje dosłownie wszystko, nawet to, który jest dzień tygodnia. W każdym razie z radością dowiedziałam się, że także zostałam nominowana. Jak to miło otrzymać informację, że ktoś tutaj zagląda i komuś moje teksty sprawiają czasem … Czytaj dalej Share Week 2020
Ostatnio trafiłam na szeroko udostępniany w sieci artykuł znanego psychoterapeuty na temat przyczyn depresji u dzieci. Wymieniał on wiele powodów - na przykład deficyt ruchu, anachroniczny system szkolny, deficyt otwartego, szczerego i wolnego od presji kontaktu z rodzicami lub rówieśnikami, poczucie zagrożenia. Zgadzam się z tym, że dzisiejszy świat jest trudny w odbiorze dla młodych … Czytaj dalej Pokrzywdzone pokolenie?
Patrzę w lustro. A lustro odpowiada mi zmęczonym, trochę niedowierzającym spojrzeniem. Gdzie, u diabła, podziało się tyle lat? Z głębin niebieskich oczu, jak spod tafli małych górskich jeziorek, wyziera ku mnie dziewczynka. Taka mała, okrągła, z okularami na perkatym nosku. Ta, która za największy przysmak uważała chleb grubo posmarowany masłem i posypany cukrem, otrzymany z … Czytaj dalej Happy birthday
Duma... Ostatnio często wpada mi w uszy i oczy to słowo. Zazwyczaj w negatywnym kontekście. Jakiś czas temu przeczytałam bardzo emocjonalny post pewnej blogerki o tym, jakie to głupie być dumnym ze swojej tożsamości narodowej. A wczoraj natrafiłam na tekst o tym, że bycie mamą to żaden wyczyn, nie jest to wcale trudne, więc nie … Czytaj dalej Dumną być – czy to źle?
"No, zobaczymy jeszcze, czy ta twoja bajka się spodoba komukolwiek oprócz jury..." "Ale ona brzydko wygląda, okropnie się zaniedbuje..." "Co za niegrzeczne dziecko, jak ta matka je wychowuje..." "Beznadziejna kasjerka, rusza się jak mucha w smole..." Słyszałyście kiedyś uwagi w podobnym stylu? A może zdarzało się Wam samym czasem takowe wygłaszać? No cóż, nie ma … Czytaj dalej Dziwny jest ten świat
