O dzieciach i książkach. Na luzie i z dystansem. Bo nie ma ani matek, ani pisarek idealnych.
Większość z nas przechodzi teraz przez trudny okres, zwłaszcza ci, co mają tak jak ja skłonności do paniki. Boję się o wszystko - rozprzestrzenianie się epidemii, znajome osoby starsze i z przewlekłymi chorobami (a takich jest wokół nas więcej, niż to się widzi na pierwszy rzut oka), gospodarkę. Pocieszające jednak jest to, jak do wielu … Czytaj dalej Dobro w czasach zarazy
Kwarantanna narodowa, dzień 5 Kiedy już: przygotowałam 20 różnych posiłków (panna F. nie lubi warzyw, Średni mięsa, a Tuptuś generalnie niczego) odrobiłam z córką 15 zadań z Librusa wykonałam 2 prace plastyczne zasugerowane na stronie przedszkola syna posprzątałam dziki bałagan po zabawach dzieci odpisałam na pilne maile nawrzeszczałam na dzieci, które przeszkadzały mi w odpisywaniu … Czytaj dalej Kwarantanna
Czas jest trudny, sama jestem zestresowana rozwijającą się sytuacją, i podejrzewam, że większość z Was też ma pewne obawy co do przyszłości. Lub tak jak ja się zastanawia, gdzie u diabła można jeszcze w tym kraju dostać mydło. Trzeba jednak koncentrować się na plusach. Część z nas może siedzieć w domu, zacieśniać więzy rodzinne, może … Czytaj dalej Czego pragną kobiety
Dziś zapraszam na drugą część wywiadu z mamami adopcyjnymi - Karoliną z bloga Nasze Bąbelkowo i Kasią z Nie z krwi,a z duszy i serca: Jak wyglądał u Was proces adopcyjny? Jak długo trwał? Karolina: Po raz pierwszy do ośrodka adopcyjnego zgłosiliśmy się w lipcu 2012. W tym samym roku mieliśmy jeszcze rozmowy z pedagogiem … Czytaj dalej „Było warto czekać” – przebieg adopcji
Ostatnio natrafiłam w sieci na artykuł dotyczący adopcji, który bardzo mnie zasmucił i zbulwersował. Dotyczył on nieudanych adopcji, czyli takich, w których dzieci są po jakimś czasie zwracane do placówek, a adopcyjni rodzice zrzekają się praw rodzicielskich. Najbardziej przerażające były dla mnie komentarze pod spodem, świadczące momentami o zupełnym niezrozumieniu, czym jest adopcja - w … Czytaj dalej Nieudane adopcje
- Ić pać! - Nie, ty idź spać! - Nie, ty ić pać! - Boże, oboje idźcie wreszcie spać! - jęknęłam, wkraczając do pokoju z kubkami wody w rękach. Nie ma na tym świecie bardziej spragnionych stworzeń od moich synów wieczorową porą, kiedy już trzeba gasić światło i układać się do snu. Cały dzień nie … Czytaj dalej Wieczór świstaka
Za nami Walentynki. Święto zakochanych i chorych na epilepsję. O tym drugim znaczeniu tego dnia rzadko się pamięta, za to moje usiłowania, aby świętować radośnie pierwsze, przepłaciłam potężnym kacem (wypiłam tylko dwa kieliszki wina, drodzy państwo, to już starość). No i na tym kacu naszło mnie na rozmyślania co do seksu. I cenzury. Moje zdanie … Czytaj dalej Co z tym seksem
Ostatnio trafiłam na szeroko udostępniany w sieci artykuł znanego psychoterapeuty na temat przyczyn depresji u dzieci. Wymieniał on wiele powodów - na przykład deficyt ruchu, anachroniczny system szkolny, deficyt otwartego, szczerego i wolnego od presji kontaktu z rodzicami lub rówieśnikami, poczucie zagrożenia. Zgadzam się z tym, że dzisiejszy świat jest trudny w odbiorze dla młodych … Czytaj dalej Pokrzywdzone pokolenie?
- Mamo, a moja koleżanka się zapytała, jak ja mam na drugie imię! - moja córka spuściła głowę i kopała kamyki leżące jej na drodze. Po impecie, z jakim rozlatywały się na boki jak małe pociski, poznałam, że nie jest dobrze. - I co? - zapytałam ostrożnie. - No i jak jej powiedziałam, to … Czytaj dalej Dziwne imię, zwykłe życie
Co zainspirowało Cię i skłoniło, aby rozpocząć tego typu akcję? Tę akcję dedykuję pamięci mojej ukochanej babci. Bajka, którą napisałam – „Najstarsza Opowieść”, to mój ostatni tekst, który zdążyła przeczytać przed śmiercią. Kiedy odeszła, bardzo chciałam stworzyć coś, co mogłoby uczcić jej pamięć. Coś, dzięki czemu na świecie byłoby więcej dobra i mogłabym komuś pomóc. … Czytaj dalej Wywiad z Julią Górecką, organizatorką akcji book.szpan
