O dzieciach i książkach. Na luzie i z dystansem. Bo nie ma ani matek, ani pisarek idealnych.
Byliśmy ostatnio na plaży, tak aby uczcić ostatni dzień urlopu przed powrotem do pracy. Staraliśmy trzymać się z dala od ludzi, ale dzieci, jak to dzieci, chlapały się tuż przy brzegu płytkiego jeziorka. Ja siedziałam na kocyku dwa metry obok i nie spuszczałam z nich oka. Wydawało mi się, że wszyscy świetnie spędzają ze sobą … Czytaj dalej Trza walczyć o swoje…?
Na Facebooku pojawił się ostatnio obrazek, nagminnie udostępniany, który doprowadza mnie do szału, kiedy tylko na niego spojrzę. W sumie powinnam być wdzięczna, bo podnosi mi ciśnienie lepiej niż kawa, niemniej jednak chyba się uduszę, jeśli nie dopiszę kilka słów ze swojej perspektywy. Obrazek wygląda tak: Siedzi wielki, potężny facet i mówi do malutkiej dziewczynki, … Czytaj dalej Różowa łopatka
Wczoraj miałam pierwszy w życiu live na Facebooku. Boże, jak to nowocześnie brzmi 🙂 Otrzymałam zaproszenie od Zofii Sidorowicz Janeczko, prowadzącej bloga HR Mama, aby Na Kongresie Mam Sukcesu powiedzieć kilka słów o rozwoju kreatywności u dzieci. Cóż, trochę się zastanawiałam, czy mam wystarczające kwalifikacje. Popatrzyłam jednak na moje dzieci i ich szaloną kreatywność, zwłaszcza … Czytaj dalej Jak rozwijać kreatywność u dzieci
Urodziny to czas na podsumowania. Często, niestety, na uświadomienie sobie własnych błędów i wypaczeń. Ja w tym tygodniu jestem po podwójnej rocznicy - w niedzielę dwa lata skończył mój blog, niech mi żyje długo i zacznie się rozwijać jak najszybciej (może jak odkryję tajniki SEO) a w poniedziałek mój ukochany Tuptuś zdmuchnął trzecią świeczkę na … Czytaj dalej Moje błędy i wypaczenia
Ostatnio trafiłam na szeroko udostępniany w sieci artykuł znanego psychoterapeuty na temat przyczyn depresji u dzieci. Wymieniał on wiele powodów - na przykład deficyt ruchu, anachroniczny system szkolny, deficyt otwartego, szczerego i wolnego od presji kontaktu z rodzicami lub rówieśnikami, poczucie zagrożenia. Zgadzam się z tym, że dzisiejszy świat jest trudny w odbiorze dla młodych … Czytaj dalej Pokrzywdzone pokolenie?
- Mamo, ale to nie fair! - płaczliwy dziewczęcy głosik rozległ się tuż nad moją głową. Oderwałam w popłochu wzrok od komórki. Przez moment ogarnęła mnie jak zwykle fala wyrzutów sumienia, a przez głowę zaczęły przelatywać myśli, czym tym razem zaszkodziłam ukochanej córeczce. Zaraz jednak zdałam sobie sprawę, że przecież wracam właśnie metrem z pracy, … Czytaj dalej Idzie nowe, co ze starym?
Kawa, kawa, kawa... trzecia dzisiaj czy czwarta? Przełykam gorzki łyk z jeszcze bardziej gorzkim poczuciem winy, że po raz kolejny nie dotrzymałam danego sobie słowa. Miałam poprzestać na jednej, no, góra dwóch dziennie. Ale Tuptuś znów budził się w nocy tak często, że kiedy rano zadzwonił budzik, moje ciało od stóp do koniuszka włosów protestowało … Czytaj dalej Najlepsza mama na świecie
"Po co ja właściwie gnam z wywieszonym językiem po skończonej pracy, aby odebrać dzieci z ich wakacyjnych placówek, jeśli tuż po odebraniu jedyne, o czym marzą, to żeby pójść na placyk zabaw i tam bawić się ze swoimi kolegami i koleżankami, którzy też właśnie wyszli z tego samego przedszkola?" - takie myśli chodziły mi po … Czytaj dalej Placyk zabaw szkołą życia
- Nie kocham cię, nie lubię i nie podzielę się z tobą moimi zabawkami. I w ogóle jesteś fuj! Westchnęłam. Gdybym dostawała złotówkę za każdy raz, kiedy słyszałam od syna tę litanię, mogłabym już sobie kupić... no, może nie rolls-royce'a, ale niezłą kieckę na pewno. Z lumpeksu. Adresatka tych słów też nie wyglądała na przejętą. … Czytaj dalej Jak pies z kotem
Bardzo dużo mówi się ostatnio o komunikacji bez przemocy. I dobrze. Wszyscy powinniśmy pamiętać, że dziecko to mały człowiek, mający takie same prawa do szacunku jak dorosły. Moim zdaniem jednak traktowanie kogoś z szacunkiem nie oznacza braku wymagań i braku reakcji na złe zachowania. A niekiedy w taką stronę ten trend wychowawczy dąży. Ostatnio trafiłam … Czytaj dalej Komunikacja bez przemocy czy wychowanie bez poszanowania granic?
Madka Roku 