O dzieciach i książkach. Na luzie i z dystansem. Bo nie ma ani matek, ani pisarek idealnych.
- Ty to ciągle nie masz czasu! Gdzie ty się tak spieszysz? - naprawdę bardzo lubiłam rozmawiać z moją koleżanką przez telefon. Wtedy, kiedy miałam na to czas i spokojną głowę. Problem w tym, że nie pamiętałam, kiedy taka sytuacja miała miejsce po raz ostatni. - W tej chwili? Zaraz muszę lecieć do żłobka po … Czytaj dalej Gdy się człowiek spieszy…
Z ogromną przyjemnością i dumą ogłaszam, że ruszyła już aplikacja book.szpan i od początku stycznia jest na niej dostępna moja bajeczka "Zaskroniec i pudel". Serdecznie zachęcam do kupowania i czytania, jako że w ten sposób można wesprzeć wybraną przez siebie fundację pomagającą zwierzętom. Wystarczy się zarejestrować i wpłacić 9 zł na którąś z fundacji, aby … Czytaj dalej Zaskroniec i pudel już gotowi do pomocy!
"Jakżeż ja się uspokoję pełne strachu oczy moje, pełne grozy myśli moje, pełne trwogi serce moje, pełne drżenia piersi moje jakżeż ja się uspokoję... " To nie ja, a Stanisław Wyspiański. W każdym razie ten wiersz bardzo dobrze oddaje mój nastrój od wczoraj. Coś mnie naszło i powysyłałam następną bajkę jako propozycję wydawniczą do różnych … Czytaj dalej Jakżeż ja się uspokoję…
- Jacek, Piotrek, nakryliście już do stołu? - podniesiony głos matki dobiegał z kuchni. Piotrek westchnął ciężko i wcisnął się głębiej za zasłonkę. Omiótł oczami pustą już o tej porze ulicę. Powoli zapadał mrok. Latarnie rzucały kręgi światła na szarobury chodnik. Nic nie zapowiadało, aby w tym roku miały być białe święta. - Już, już, … Czytaj dalej Boże Narodzenie
Zbliżają się święta Bożego Narodzenia. W ogólnym zabieganiu, sprzątaniu, kupowaniu prezentów i szykowaniu kreacji na Wigilię łatwo zapomnieć, z jakiej okazji właściwie zasiadamy 24 grudnia przy odświętnie zastawionym stole. Poza choinką całą błyszczącą od bombek i światełek, poza szelestem rozpakowywanych niecierpliwymi rączkami paczek jest coś jeszcze - cisza żłóbka i zmęczenie Maryi, i pierwszy krzyk … Czytaj dalej Cud narodzin
Patrzę w lustro. A lustro odpowiada mi zmęczonym, trochę niedowierzającym spojrzeniem. Gdzie, u diabła, podziało się tyle lat? Z głębin niebieskich oczu, jak spod tafli małych górskich jeziorek, wyziera ku mnie dziewczynka. Taka mała, okrągła, z okularami na perkatym nosku. Ta, która za największy przysmak uważała chleb grubo posmarowany masłem i posypany cukrem, otrzymany z … Czytaj dalej Happy birthday
Większość przedszkoli ma w zwyczaju pozwalać dzieciom wnosić do sali jakąś domową zabawkę. Zwłaszcza w początkowych grupach. Wiadomo, taka rzecz pachnąca domem i mamą może dodać pewności siebie i złagodzić ból rozstania. Milej jest zasypiać na leżakowaniu ściskając za łapkę ukochanego misia czy budować dla ulubionego autka garaż i tory z klocków. I wszystko byłoby … Czytaj dalej Zabawki w przedszkolu i w domu
Kiedy w tamto kwietniowe przedpołudnie sięgnęłam po raz pierwszy od dwóch godzin po telefon, nic nie wskazywało na to, że zaraz przeżyję jeden z najbardziej stresujących momentów swojego życia. Było ciepło i słonecznie, wokół mnie w przestronnej, kolorowej sali kłębiły się dzieci, popiskując radośnie cienkim głosikami. Nikt się nie bił, nikt nie płakał, nikt nie … Czytaj dalej Piórko 2019. O królewiczu, który się odważył – początki
Duma... Ostatnio często wpada mi w uszy i oczy to słowo. Zazwyczaj w negatywnym kontekście. Jakiś czas temu przeczytałam bardzo emocjonalny post pewnej blogerki o tym, jakie to głupie być dumnym ze swojej tożsamości narodowej. A wczoraj natrafiłam na tekst o tym, że bycie mamą to żaden wyczyn, nie jest to wcale trudne, więc nie … Czytaj dalej Dumną być – czy to źle?
Początek listopada zawsze napawa mnie odrobiną nostalgii. Szarość, chłód, krople deszczu smętnie spływające po szybie autobusu... Każdemu przyda się coś pozytywnego na rozgrzane ducha. I oto przed Wami kolejna porcja dobrych, optymistycznych informacji! W Polsce rodzi się około 2 tysięcy niedotlenionych noworodków rocznie. To, co w ciągu pierwszych 6 godzin po porodzie może im pomóc … Czytaj dalej Coś optymistycznego 2
