Czy słyszałyście o takich ludziach, którzy próbują pomóc rodzicom mającym problem z opanowaniem swego potomstwa w miejscach publicznych? Ja coś o tym czytałam od czasu do czasu w necie, ale szczerze mówiąc, brałam to za miejskie legendy. Moje urocze dzieci urządzają awantury bardzo często, głównie na zasadzie im większa publiczność, tym większa intensywność, a do … Czytaj dalej Czego nie mówić cudzym dzieciom

Nie rozumiem moich dzieci. I to nawet nie to, że nie potrafię się wczuć w ich spojrzenie na świat, rodzinę i swoją w niej rolę ("wszystko chcę, daj daj daj" - jak takie trzy rozdarte mewy z "Gdzie jest Nemo"). Ja po prostu nie łapię, co te stworki do mnie mówią. Niby tyle czasu spędziły … Czytaj dalej Nie rozumiem swoich dzieci!

  Wyobraź sobie, że rodzi Ci się dziecko. Wyczekane, wymarzone, wycałowane i wytulone w snach. Rodzi się piękne, jak to każdy noworodek dla każdej matki, i zdrowe, tak by się przynajmniej wydawało. Ale chwila absolutnego szczęścia trwa krótko. Czasem kilka dni, czasem tygodni, czasem miesięcy lub nawet lat. A potem zaczyna się dziać coś niepokojącego. … Czytaj dalej Stop SMA!

Odkąd pamiętam, zawsze marzyłam o tym, aby mieć rodzeństwo. Starszego brata, najlepiej. Wyobrażałam sobie, jak będzie mnie chronił i bronił, a w dodatku przyprowadzał miłych kolegów do domu. Nijak nie dało mi się wytłumaczyć, że jeszcze o młodszym bracie mogłabym podyskutować, ale co do starszego nie mam najmniejszych szans. Kiedy już w końcu pogodziłam się … Czytaj dalej Mój najdroższy wróg

To nie był dobry tydzień. Ostatnio wśród moich znajomych internetowych dobiegły do końca dwie tragiczne historie. Odeszła mała wojowniczka z bardzo chorym serduszkiem, maleństwo, które jeszcze nic nie zdążyło przeżyć w swoim króciutkim, choć pełnym miłości istnieniu. Zakończyło się także życie ukochanego, tak bardzo potrzebnego męża i ojca, który od wielu lat walczył z nowotworem. … Czytaj dalej Kiedy coś się kończy…

Cała Polska czyta dzieciom. No, przynajmniej powinna. Dla mnie osobiście to zdecydowanie lepszy sposób spędzania wspólnego czasu niż zabawa w domek lalek Barbie (tylko śpią, jedzą, biorą ślub i topią się w basenie), wyścigi samochodów (nie wolno mi wygrać, bo ryk) czy konkurs na najpiękniej uczesaną grzywę konika (nie mogę dać mniej niż 10 punktów, … Czytaj dalej Życie to nie bajka

No to mamy wrzesień... Czas stresu dla większości rodziców, których dzieci rozpoczynają jakiś etap edukacji. Powroty do szkoły czy przedszkola  bywają trudne dla wszystkich. Są jednak dzieci, które na spotkanie z rówieśnikami i nauczycielami czekają całe wakacje. Są też takie, które o spędzeniu czasu w klasie mogą tylko pomarzyć... Szymek - chłopiec o bardzo chorym, … Czytaj dalej Szkoła dla wszystkich – marzenie czy rzeczywistość?