O upierdliwych dzieciach, wkurzających matkach (a przynajmniej jednej) i innych urokach dnia codziennego
Ostatnio natknęłam się w sieci na bardzo ciekawą dyskusję dotyczącą wyrazu "madka". Natalia Lub napisała, że nie podoba jej się to słowo, nie używa go nawet w żartach, gdyż wydaje jej się stygmatyzujące. Przy okazji postanowiła zapytać mnie o zdanie na ten temat. Dlaczego właśnie taką nazwę wybrałam dla swojego bloga? No to zaczęłam myśleć... … Czytaj dalej Mama, mamusia, madka…
Drrryń! Przenikliwy, nieprzyjemny dźwięk budzika wyrwał mnie ze snu. Otworzyłam z trudem oczy i zamrugałam, usiłując strząsnąć z siebie zmęczenie. Było jeszcze ciemnawo. I chłodno. Zza okna dobiegał monotonny stuk kropel deszczu o parapet. To był ranek, który należało spędzić w łóżku, spokojnie chrapiąc i co jakiś czas obracając się na drugi bok. Ewentualnie zagrzebując … Czytaj dalej Poranek madki
- Mamo, ale to nie fair! - płaczliwy dziewczęcy głosik rozległ się tuż nad moją głową. Oderwałam w popłochu wzrok od komórki. Przez moment ogarnęła mnie jak zwykle fala wyrzutów sumienia, a przez głowę zaczęły przelatywać myśli, czym tym razem zaszkodziłam ukochanej córeczce. Zaraz jednak zdałam sobie sprawę, że przecież wracam właśnie metrem z pracy, … Czytaj dalej Idzie nowe, co ze starym?
Kochani, jeśliby ktoś kiedy miał potrzebę utrudnienia dziecku i sobie tych i tak trudnych pierwszych dni w nowej placówce edukacyjnej - czy żłobku, czy przedszkolu - to przygotowałam kilka porad, które przyszły mi do głowy. Oczywiście, nie są to w żaden sposób sytuację wzięte z życia. Przecież nikt z nas, przedszkolnych mamuś, nie wpada na … Czytaj dalej Jak utrudnić dziecku adaptację w przedszkolu
Kawa, kawa, kawa... trzecia dzisiaj czy czwarta? Przełykam gorzki łyk z jeszcze bardziej gorzkim poczuciem winy, że po raz kolejny nie dotrzymałam danego sobie słowa. Miałam poprzestać na jednej, no, góra dwóch dziennie. Ale Tuptuś znów budził się w nocy tak często, że kiedy rano zadzwonił budzik, moje ciało od stóp do koniuszka włosów protestowało … Czytaj dalej Najlepsza mama na świecie
"Po co ja właściwie gnam z wywieszonym językiem po skończonej pracy, aby odebrać dzieci z ich wakacyjnych placówek, jeśli tuż po odebraniu jedyne, o czym marzą, to żeby pójść na placyk zabaw i tam bawić się ze swoimi kolegami i koleżankami, którzy też właśnie wyszli z tego samego przedszkola?" - takie myśli chodziły mi po … Czytaj dalej Placyk zabaw szkołą życia
- Mamo, mamo, czy mogę zabrać słonia? I królika? I krokodyla? - Dobrze, dobrze, tak, tak... Zaraz, zaraz, jakiego słonia? Tą maskotkę wielkości połowy szafy? Nie ma mowy! Urlop... Moment, na który czeka się cały rok, mobilizując resztki sił, aby dotrwać do wymarzonych chwil odpoczynku. Dla mnie wakacje były już tuż, tuż. Niemal za progiem. … Czytaj dalej Jak spakować rodzinę na wakacje – rady całkiem od parady
- Nie kocham cię, nie lubię i nie podzielę się z tobą moimi zabawkami. I w ogóle jesteś fuj! Westchnęłam. Gdybym dostawała złotówkę za każdy raz, kiedy słyszałam od syna tę litanię, mogłabym już sobie kupić... no, może nie rolls-royce'a, ale niezłą kieckę na pewno. Z lumpeksu. Adresatka tych słów też nie wyglądała na przejętą. … Czytaj dalej Jak pies z kotem
Bardzo dużo mówi się ostatnio o komunikacji bez przemocy. I dobrze. Wszyscy powinniśmy pamiętać, że dziecko to mały człowiek, mający takie same prawa do szacunku jak dorosły. Moim zdaniem jednak traktowanie kogoś z szacunkiem nie oznacza braku wymagań i braku reakcji na złe zachowania. A niekiedy w taką stronę ten trend wychowawczy dąży. Ostatnio trafiłam … Czytaj dalej Komunikacja bez przemocy czy wychowanie bez poszanowania granic?
Ostatnio przy okazji dnia dziecka brałam udział w sporej ilości festynów i imprez dziecięcych. I wiecie co? Doszłam do smutnego wniosku. Sporo dzisiejszych dzieci po prostu nie umie się bawić. Może to wina smartfonów, gier komputerowych i telewizji, jak twierdzi wielu specjalistów. Może przedstawiają wirtualną rzeczywistość tak kolorową i przyciągającą uwagę, że dzieciom, przyzwyczajonym do … Czytaj dalej Zabawa, hej zabawa…
